Czy kwas glikolowy pomaga zmniejszyć przebarwienia na twarzy?

Spis treści

Czym są przebarwienia i jak powstają?

Przebarwienia – przyczyny

Rodzaje przebarwień

Jak pozbyć się przebarwień na twarzy?

Kwasy na przebarwienia – jak działają?

Kwas glikolowy – właściwości i działanie

Właściwości kwasu glikolowego

Peeling kwasem glikolowym – na czym polega?

Kwasy na twarz – efekty

Kwasy na twarz – efekty uboczne

Przebarwienia na twarzy – jak im zapobiegać?

Czym są przebarwienia i jak powstają?

Przebarwienia są efektem nadmiernego gromadzenia się melaniny, czyli barwnika obecnego w skórze. Za jego produkcję odpowiedzialne są komórki barwnikowe, melanocyty – od ich ilości i aktywności zależy nasz naturalny odcień skóry, czyli karnacja. Melanocyty uaktywniają się pod wpływem promieniowania UV – jest to reakcja obronna, bowiem melanina jest naturalnym filtrem skóry (dzięki jej dużej zawartości skóra ciemna nie ulega poparzeniom). W taki właśnie sposób powstaje opalenizna.

Jeśli jednak ekspozycja na słońce jest zbyt intensywna, może dojść do uszkodzenia melanocytów – a zwiększenie ich ilości, nierównomierne nagromadzenie czy powiększenie skutkuje nieregularnym kumulowaniem się barwnika, co widoczne jest jako przebarwienia skóry. Sprzyjają temu też inne czynniki, np. hormonalne (np. w ciąży), choć uważa się, że zawsze katalizatorem do powstania zmian pigmentacyjnych będzie ekspozycja na promieniowanie UV. Natomiast przebarwienia potrądzikowe powstają wskutek stanu zapalnego, także najczęściej w połączeniu z działaniem słońca.

Przebarwienia – przyczyny

Do głównych przyczyn przebarwień na twarzy należą:

Promieniowanie UV – z tego względu przebarwienia najczęściej pojawiają się w miejscach wystawianych na słońce, czyli na twarzy (głównie na czole i policzkach, skroniach), dekolcie, przedramionach i grzbietach dłoni.

Zaburzenia hormonalne – zwiększają wrażliwość melanocytów na promieniowanie, czego efektem jest pobudzenie ich do produkcji melaniny. Najczęściej pojawiają się u kobiet po ciąży, w czasie menopauzy i w wyniku stosowania hormonalnej terapii zastępczej oraz po odstawieniu antykoncepcji hormonalnej – dlatego w tych okresach trzeba bezwzględnie zadbać o stosowanie kremów z wysoką ochroną.

Stosowanie leków, ziół czy kosmetyków zawierających związki fotouczulające (np. retinol, dziurawiec, substancje zapachowe, olejki eteryczne), które w zetknięciu z promieniami UV powodują podrażnienie skóry i w efekcie nadmierną produkcję melaniny.

Stany zapalne skóry, np. w przebiegu infekcji lub trądziku, zwłaszcza gdy leczenie było rozpoczęte późno lub prowadzone nieprawidłowo. Szczególnie trudne w leczeniu i głębokie są przebarwienia po trądziku wieku dorosłego, które pojawiają się zwykle w okolicy żuchwy i brody.

Urazy skóry – mechaniczne, chemiczne i termiczne. Przebarwienia na twarzy mogą powstać np. w miejscu oparzenia, w miejscu rany, po peelingu mechanicznym lub chemicznym, który jest doskonałą metodą rozjaśniania plam pigmentacyjnych, ale wymaga bezwzględnej ochrony przed słońcem, w przeciwnym razie szybko dojdzie do nawrotu zmian.

Zabiegi laserowe, np. epilacja laserowa czy laserowe usuwanie przebarwień albo naczynek – skóra poddana laseroterapii jest bardzo mocna uwrażliwiona na działanie słońca, dlatego wykonując zabiegi z użyciem laserów przez co najmniej 6 tygodni trzeba chronić ją przed słońcem kremem z jak najwyższym filtrem.

Starzenie się skóry – wraz z wiekiem dochodzi do zaburzeń w produkcji melaniny, zwłaszcza gdy skóra wielokrotnie lub przewlekle była wystawiana na słońce i jej uszkodzenia kumulowały się latami. To prowadzi do powstania przebarwień na twarzy, dekolcie i dłoniach. Zauważ, że często starsze osoby, zwłaszcza mieszkańcy południowych krajów, mają bardzo dużo przebarwień – w czasach ich młodości nie było jeszcze tak skutecznych filtrów UV, a opalenizna uchodziła za objaw zdrowia.

Różne choroby ogólnoustrojowe i stosowanie niektórych leków – można tutaj wymienić np. choroby wątroby, niedoczynność tarczycy, cukrzycę czy niedoczynność nadnerczy. Przebarwienia polekowe są często wynikiem stosowania tetracyklin, niesteroidowych leków przeciwbólowych (salicylany, paracetamol), mogą też być związane z niektórymi antybiotykami, lekami kardiologicznymi czy antydepresyjnymi.

Rodzaje przebarwień

W zależności od przyczyn powstania wyróżnia się zwykle następujące rodzaje przebarwień:

Przebarwienia posłoneczne – to typowe ciemne plamy będące efektem nadmiernej ekspozycji skóry na słońce bez ochrony. Czasami wystarczy dosłownie 15 minut na mocnym lub pierwszym słońcu, aby doszło do pojawienia się ciemnych plam lub odbarwień. Mogą to być drobne, pojedyncze przebarwienia wyraźnie odgraniczające się od skóry wokół (z czasem mające tendencję do zlewania się) lub spore plamy o barwie kawy z mlekiem, np. na policzkach lub czole. Przebarwienia na twarzy tego typu są też typowe dla osób korzystających w nadmiarze z solarium.

Piegi – ich występowanie i intensywność są uwarunkowane genetycznie, są charakterystyczne dla osób z bardzo jasną karnacją i rudymi włosami. Mają tendencję do zanikania w okresie jesienno-zimowym, pod wpływem słońca ulegają przyciemnieniu. Wyglądają jak drobne złocisto-brązowe plamki, kropeczki, mają tendencję do grupowania się, pojawiają się głównie na odsłoniętej skórze twarzy (nos, policzki), dekoltu czy przedramion.

Melasama (ostuda) – to trudne do usunięcia przebarwienia na twarzy powstające na skutek zmian hormonalnych, najczęściej po ciąży, w wyniku stosowania antykoncepcji hormonalnej czy hormonalnej terapii zastępczej. Mają zwykle postać brązowych lub brązowo-brunatnych plam, które ciemnieją pod wpływem ekspozycji skóry na słońce, z czasem mogą zwiększać swoje rozmiary i zlewać się w większe plamy. Najczęściej są widoczne na policzkach, czole, podbródku, na linii żuchwy oraz nad górną wargą.

Ostuda może być przebarwieniem powierzchownym lub głębokim, na poziomie skóry właściwej – wtedy trudniej ją usunąć i najczęściej wymaga zastosowania obok pielęgnacji domowej dodatkowych zabiegów profesjonalnych.

Plamy starcze / soczewicowate – to przebarwienia na twarzy charakterystyczne dla osób w starszym wieku, zwykle są to ciemnobrązowe i dobrze odgraniczone od otaczającej je skóry plamy, umiejscowione na skroniach, dekolcie i dłoniach, a więc w miejscach przewlekle narażonych na działanie słońca. Powstają nie tylko wskutek zwiększonej produkcji barwnika, ale też ilości samych melanocytów. Często są pierwszym etapem rozwoju tzw. znamienia melanocytowego, które może mieć wypukłą strukturę nieregularnie nagromadzonego pigmentu i spory rozmiar.

Przebarwienia pozapalne – powstają wskutek stanów zapalnych skóry, najczęściej trądziku, ale też łuszczycy, AZS, oparzeń, ukąszeń owadów, ospy, infekcji, a także gdy skóra jest uszkodzona, np. po zabiegach iniekcyjnych, chociażby takich jak mezoterapia. Stan zapalny inicjuje wzmożoną aktywność melanocytów, co skutkuje przebarwieniami w tym obszarze.

Przebarwienia po reakcjach fototoksycznych/fotouczulających – istnieje wiele substancji o takim działaniu, co w połączeniu z ekspozycją niechronionej skóry na słońce powoduje trudne do usunięcia przebarwienia. To między innymi witamina A i jej pochodne, retinoidy, dziurawiec, szałwia, niektóre antybiotyki, leki hormonalne, leki przeciwzapalne, niesteroidowe środki przeciwbólowe, kwasy chemiczne, olejki eteryczne.

Czerwone przebarwienia – ich główną komponentą jest nie tyle melanina, ile sieć nieregularnie rozmieszczonych naczyń krwionośnych. Czerwony kolor będą też miały świeże ślady pozapalne np. po trądziku.

Jak pozbyć się przebarwień na twarzy?

Istnieje kilka sposobów na skuteczne pozbycie się przebarwień. Płytkie, powierzchowne zmiany można usunąć za pomocą odpowiedniej domowej pielęgnacji z użyciem kosmetyków o działaniu rozjaśniającym, głębsze będą wymagały profesjonalnych zabiegów dermatologii i medycyny estetycznej.

Co na przebarwienia na twarzy sprawdza się w gabinecie najlepiej? To przede wszystkim:

Peelingi chemiczne – na bazie kwasu glikolowego, azelainowego, ferulowego, fitowego, kojowego, TCA (trichlorooctowego). W zależności od rodzaju skóry, głębokości przebarwień oraz innych indywidualnych czynników, lekarz lub kosmetolog wybiera substancje o różnej intensywności działania i w różnym stężeniu.

Zabiegi laserowe – uważane są obecnie za jedną z najskuteczniejszych metod redukcji nawet trudnych i głębokich zmian pigmentacyjnych. Czasami konieczne jest powtórzenie zabiegu 2-3 razy w odstępie co najmniej miesięcznym.

Fotoodmładzanie IPL – technologia ta wykorzystuje intensywne światło pulsacyjne (czasami mylone z laserem) i jest skuteczną metodą redukcji przebarwień oraz zmarszczek. Pięknie ujednolica też koloryt skóry i doskonale radzi sobie z przebarwieniami posłonecznymi.

Dermatologiczne terapie chemiczne – łączące peeling wykonywany w gabinecie z terapią rozjaśniającą w domu, np. na bazie retinoidów lub kwasów chemicznych.

Jaką metodę wybrać? Najlepiej poradzić się dermatologa, który pomoże ci ustalić najbardziej skuteczny plan terapeutyczny w zależności od głębokości, rodzaju i obszaru zmian pigmentacyjnych. Trzeba też pamiętać, że skóra może różnie reagować na zabiegi i kosmetyki, w związku z czym często terapię należy modyfikować w zależności od efektów i podstępów, aby skutecznie usunąć przebarwienia.

Kwasy na przebarwienia – jak działają?

Kwasy chemiczne są substancjami często wykorzystywanymi w leczeniu przebarwień. Ich główne działanie polega na eksfoliacji, czyli złuszczaniu martwych komórek naskórka, ale mają też dodatkowe właściwości, np. nawilżające, rozjaśniające, odmładzające, łagodzące. Przy wyborze ich rodzaju i stężenia należy sugerować się potrzebami i problemami skóry.

Kwasy dzielimy na następujące rodzaje:

Alfa-hydroksykwasy (AHA) – rozpuszczalne w wodzie, inaczej kwasy owocowe, należą do nich między innymi kwasy glikolowy, migdałowy, mlekowy, cytrynowy, pirogronowy.

Beta-hydroksykwasy (BHA) – rozpuszczalne w tłuszczach, dzięki czemu swobodnie przechodzą przez warstwę sebum i wnikają w mieszki włosowe, w kosmetyce z BHA wykorzystuje się kwas salicylowy, doskonały do skóry tłustej i trądzikowej.

Polihyroksykwasy (PHA) – nowa generacja kwasów, podobna w działaniu do AHA, ale łagodniejsza dla skóry, to np. kwasy azaleinowy, kojowy (też polecany na przebarwienia), fitowy, laktobionowy, glukonolakton.

Jak kwasy działają na przebarwienia na twarzy? Można w skrócie powiedzieć, że „wychwytują” melaninę, która następnie jest usuwana w procesach złuszczania przez hydroksykwasy zawarte w aplikowanych na skórę produktach.

Kosmetyki rozjaśniające z kwasami są łagodniejsze dla skóry niż kwasy podawane w czystej formie (lub w połączeniu z innymi kwasami) w gabinecie – dlatego dłużej musisz poczekać na efekt.

Kwas glikolowy – właściwości i działanie

Kwas glikolowy jest alfa-hydroksykwasem, otrzymywanym głównie z trzciny cukrowej. Spośród wszystkich kwasów AHA jest najbardziej aktywny, ponieważ ma najprostszą budowę oraz najmniejszą masę cząsteczkową, dzięki czemu łatwo i głęboko wnika w skórę. Nie wykazuje toksyczności, nie powoduje alergii, jest dobrze tolerowany przez skórę, z tego powodu jest chętnie wykorzystywany w kosmetologii i w niewielkim stężeniu jest tolerowany nawet przez skórę wrażliwą.

Ma przede wszystkim działanie złuszczające oraz nawilżające, wspomaga też walkę z przebarwieniami i pomaga uzyskać jednolity koloryt skóry. W kosmetykach do domowej pielęgnacji (np. w żelach do oczyszczania, tonikach, kremach, serach) wykorzystuje się go w stężeniach do 15%, a w profesjonalnych zabiegach nawet do 50-70%.

Właściwości kwasu glikolowego

Jak działa kwas glikolowy na skórę? Przede wszystkim:

• złuszcza martwe komórki naskórka, wygładzając i odświeżając skórę,
• oczyszcza pory, zmniejsza widoczność zaskórników,
• zwiększa penetrację innych substancji czynnych stosowanych w kosmetykach,
• zapobiega nadmiernemu rogowaceniu naskórka,
• nawilża skórę,
• zmniejsza blizny np. potrądzikowe,
• rozjaśnia przebarwienia posłoneczne i pozapalne, ujednolica koloryt skóry,
• pobudza regenerację i odnowę skóry,
• pobudza produkcję kolagenu i elastyny, przyczyniając się do ujędrnienia i zagęszczenia skóry oraz zmniejszenia zmarszczek.

Peeling kwasem glikolowym – na czym polega?

Kwas glikolowy jest często wykorzystywany w produktach peelingujących do codziennej pielęgnacji, takich jak tonik czy płyn złuszczający, który aplikowany dzień po dniu pomaga uzyskać efekt świeżej i promiennej, doskonale oczyszczonej skóry i może zastąpić zabiegi chemiczne wykonywane w gabinecie lub podtrzymać ich efekty. Dodatkową korzyścią jest nawilżenie skóry.

W przypadku zabiegów profesjonalnych kwas glikolowy jest wykorzystywany w stężeniach:

• 20-35% – to powierzchowny peeling, który doskonale oczyszcza, nawilża, rozświetla i rozjaśnia skórę, często wykonywany w gabinetach kosmetologicznych, nie wiąże się z uciążliwym złuszczaniem naskórka,
• 50-70% – jest to głęboki zabieg silnie złuszczający, pobudzający proces regeneracyjny skóry, najczęściej wykonywany w gabinecie dermatologicznym. Dzięki dużej penetracji w głąb tkanek kwas glikolowy w wysokim stężeniu stymuluje fibroblasty do produkcji kolagenu i elastyny, poprawia jędrność i elastyczność skóry, wygładza drobne zmarszczki, redukuje blizny i przebarwienia. Po zabiegu widoczne jest zaczerwienienie i podrażnienie skóry, po 2-3 dniach zaczyna się widoczny proces złuszczania.

Kwasy na twarz – efekty

Kwasy są jedną z niewielu substancji stosowanych w kosmetykach, które mają aktywne działanie i jednocześnie zapewniają natychmiastowy efekt poprawy wyglądu skóry, dosłownie tuż po aplikacji. Twarz staje się świeża, promienna, gładka, rozświetlona – dlatego nic dziwnego, że są tak lubiane i doceniane! Regularne stosowanie kwasów wpływa pozytywnie na kondycję skóry, odmładza ją, pozwala też na wysoce skuteczne rozjaśnianie przebarwień np. posłonecznych czy potrądzikowych.

Efekty stosowania kwasów to:

• wygładzenie skóry,
• rozjaśnienie przebarwień, ujednolicenie kolorytu,
• wyrównanie struktury naskórka, zapobieganie jego szorstkości,
• nawilżenie skóry,
• świeży, promienny wygląd skóry,
• zmniejszenie rozszerzonych porów,
• dogłębne oczyszczenie skóry, redukcja zaskórników,
• nadanie skórze blasku, rozświetlenie,
• odmłodzenie, ujędrnienie, uelastycznienie i zagęszczenie skóry,
• redukcja blizn potrądzikowych.

Jednym słowem – skóra wygląda jak nowa!

Kwasy na twarz – efekty uboczne

Pamiętaj, że kwasy chemiczne są bardzo aktywnymi substancjami i ich nieprawidłowe stosowanie lub łączenie z innymi składnikami może dać niepożądane rezultaty. O czym pamiętać szczególnie?

Swoją pielęgnacyjną przygodę z kwasami zacznij od niskich stężeń. Dzięki temu sprawdzisz, jak reaguje na nie twoja skóra, będzie też ona miała czas na przyzwyczajenie się do stopniowo wprowadzanych wyższych stężeń.

Stosowanie kwasów wymaga ochrony skóry przed słońcem! To bardzo ważne, ponieważ kwasy uwrażliwiają skórę na działanie promieni UV i jeśli jej przed nimi nie zabezpieczysz, mogą pojawić się przebarwienia, podrażnienia, a nawet objawy poparzenia skóry.

Robiąc serię peelingów kwasami chemicznymi, zrezygnuj w tym czasie z innych zabiegów mogących podrażniać skórę, np. złuszczania mechanicznego lub innych zabiegów chemicznych, chyba że zaleci ci je dermatolog lub kosmetolog. Na pewno jednak nie eksperymentuj na własną rękę!

Uważaj na „nieudane związki” kwasów z innymi silnie działającymi substancjami, np. z witaminą C czy z niacynamidem. Będą neutralizować swoje działanie, mogą też podrażnić skórę.

Przebarwienia na twarzy – jak im zapobiegać?

Wiesz już, jak usunąć przebarwienia na twarzy. Pamiętaj jednak, że mają one charakter nawrotowy, dlatego nawet najlepsze kosmetyki czy zabiegi nie będą skuteczne, jeśli potem nie zadbasz o podtrzymanie uzyskanych rezultatów. W jaki sposób?

Przede wszystkim po zabiegach i w trakcie stosowania kosmetyków z kwasami chroń skórę przed słońcem. To bardzo ważne, bo w przeciwnym razie szybko pojawią się nowe przebarwienia, często głębsze i ciemniejsze niż te pierwotne.

Jeśli masz skłonność do powstawania zmian pigmentacyjnych, postaw na całoroczną ochronę przed słońcem – zapewnią ci ją kremy mające działanie przeciwstarzeniowe z wysokimi filtrami, np.:

Jeśli planujesz zażywać jakieś leki (środki przeciwbólowe, antybiotyki, leki nasercowe, leki obniżające ciśnienie), spytaj lekarza, czy nie zmieniają one reakcji skóry na słońce i czy nie dojdzie do powstania reakcji fotoalergicznej lub przebarwień.

Stosując hormonalne pigułki antykoncepcyjne, chroń skórę nie tylko w trakcie ich zażywania, ale też po ich odstawieniu przez co najmniej 2-3 miesiące – wtedy najczęściej powstają przebarwienia. To samo dotyczy stosowania HTZ w okresie menopauzy.

Krem z wysokim filtrem powinien stać się twoim przyjacielem w okresie ciąży, aby uniknąć ostudy. Te przebarwienia na twarzy są najtrudniejsze w leczeniu! I wbrew powszechnej opinii większość z nich nie zniknie samoczynnie po urodzeniu dziecka.

Unikaj spożywania przed wyjściem na słońce pokarmów lub napojów z dużą zawartością roślin lub substancji fotouczulających, np. herbaty z dziurawca.

Przed wyjściem na słońce nie stosuj na skórę perfum na bazie alkoholu, olejku lawendowego, cedrowego, waniliowego, sandałowego i bergamotowego, a także kremów z retinolem czy kwasów owocowych – one też uwrażliwiają skórę na działanie słońca. Powinno się je odstawić co najmniej na 2 tygodnie wcześniej lub stosować wysokie filtry przeciwsłoneczne.

Uwaga na solarium! Nie tylko powoduje przyciemnienie przebarwień, ale też zwiększa ryzyko nowotworów skóry.

Masz trądzik? Pamiętaj, że to nie tylko problem estetyczny, ale poważna choroba skóry. Im szybciej zaczniesz go leczyć w prawidłowy sposób pod opieką dermatologa, tym mniejsze ryzyko pojawienia się przebarwień i blizn potrądzikowych.

Bardzo dobrą profilaktyką jest stosowanie kosmetyków o działaniu rozjaśniającym, np. na bazie kwasów oraz substancji wybielających skórę. Warto też włączyć do codziennej pielęgnacji delikatną eksfoliację chemiczną, np. za pomocą toniku z kwasem glikolowym, co zapobiega nawrotom przebarwień, pod warunkiem że dbasz o skuteczną ochronę skóry przed słońcem.